Και σε είπα θάλασσα
κι ήσουν δροσερή σαν τα νερά της.
Πότε γαλήνια κι ήρεμη
Πότε πληγωμένη και φουρτουνιασμένη.
Κι έγινες γαλάζια.
κι ήσουν δροσερή σαν τα νερά της.
Πότε γαλήνια κι ήρεμη
Πότε πληγωμένη και φουρτουνιασμένη.
Και σε είπα θάλασσα
και γέμισαν τα μάτια σου ελπίδα,
κύματα η άδεια αγκαλιά σου.Κι έγινες γαλάζια.
Και σε είπα θάλασσα
και χάθηκα σαν φίλησα, τα αλμυρά σου χείλη,
σαν τα μαλλιά, χρυσά στο χρώμα της άμμου,
μύρισα σαν γιασεμιά.
Και σε είπα θάλασσα
και κάηκα στους ήλιους του κορμιού σου
και έζησα στα γυμνά σου χέρια για λίγο.
Για τόσο λίγο...
Και σε είπα θάλασσα
και βασίλεψα μαζί σου,
γιατί δεν κατάλαβες ποτέ,
πόσο ερωτεύτηκα τη θάλασσα.